یاران ناب دوست دارم...

سلام!

از آدمایی که یهو تصمیم می گیرند دیگه ننویسند و بی دلیل وبلاگشونو رها می کنند خوشم نمیاد اما... 

تصمیم گرفتم تا مدتی به نسبت طولانی یا شاید هم همیشگی در وبلاگ یاران ناب ننویسم...

شاید یه روز! یه ماه، شیش ماه، یه سال، یا شایدم هیچ وقت...

به دلایلی کاملا شخصی...

یه وبلاگ دیگه درست کردم تو اون می نویسم

فعلا وقت ندارم اگه داشتم به تک تک وبلاگ هایی که دوست داشتم سر می زدم و خونه ی جدیدم رو معرفی می کردم

دوستان خواستند اطلاع بدن بهشون معرفی می کنم!

یاران ناب دوست دارم...

باهات زندگی کردم...

لحظه های زندگیمو ثبت کردم...

دو تا از بهترین سفرهای زندگیم و...

شاید مسخره باشه اما بغض عجیبی رو دلم نشست به خاطر ترک کوتاه مدت یاران ناب یا شایدم ابدی اش...

اگه از این وبلاگ و خوندنش چیزی عایدتون شده واسم دعا کنید البته بعید می دونم شده باشه!!!

بریم مدار بخونیم!

التماس دعا

و در نهایت

یک دانه اشک

و

خداحافظ...

یا زهرا س