ایستادن

سلام

حضرت زهرا سلام الله

وقتی ایمان داشت

که راه خودش و همسرش و پدرش بر حق است

ایستاد

سیلی خورد و ایستاد

به زمین افتاد و ایستاد

حتی

محسنش را در این راه داد

و باز ایستاد

حال من و تو چه می گوییم؟

همان به که سرمان را به خاله بازی هایمان و برداشت دین از کردار آدمیان گرم کنیم

!

پ.ن: حتی نوشتن این عبارات هم ترس و لرز دارد، چه رسد به عامل بودن به آنها..

حاج آقا پناهیان قشنگ می گفت، از دیگر حماسه ساز کربلا، که آنقدر مخلص بود که حتی گمنام بماند... رباب...

تا رباب هست و زینب و فاطمه کشک سابیدن برای امثال من سزاوارتر است تا مدعی بودن...

حالمان دارد به هم می خورد بسیار

پ.ن:پاسخ نظرات دوستان در پست قیل در بخش پاسخ به نظرات داده شد. ممنون

یا علی