سلاموبلاگ قشنگي داري و خيلي خوشحال هستم كه وبلاگت سر زدم
كاش ما هم مثل شهيد برونسي بوديمتا حالا شده حس كرده باشي گمشده‌اي داري؟انگار هميشه دنبال كسي هستي؟به اين ور و اون ور تو خيابونها نگاه مي‌كني تا شايد يكي كه به اين حس پاسخ بده رو پيدا كني؟اگر ميخواي يه سري به وبلاگم بزن شايد گمشده‌ي تو اونجا باشه
سلام الهه جون باشه ديگه مشهدميري بي خبر
پس چرانيستس؟كجايي؟
وبلاگتم خيلي خوبه وبه نظرم به خاطراينكه خاطرات شهدارومينويسي خيلي قشنگتره
اجرت باشهدا
راستي ميخوايم بريم شهررضابه نيابت ازتوهم سلام ميرسونم
سلام
خوشحالم از اينكه ياران ناب هميشه شهدا را به ياد مي سپارن نه به خاك اميدوارم بازم مطالب جالبي از شهدا به خصوص شهيد همت عزيز كه لحظه لحظه زندگي ايشون يك دفتره
موفق و مويد باشيد
التماس دعا
نميدونم چي بگم و بنويسم اما انصافا آدم احجساس غرور ميكنه وقتي پاهاشو تو اين بهشت كوچلو ميزاره/بهتون تبريك ميگم/
بسم رب الشهداء و الصديقين
آنان كه خاك را به نظر كيميا كنند ...... آيا شود كه گوشه چشمي به ما كنند
با اينكه اولين بار بود به وبلاگتون سر مي زدم اما بسيار بهره مند شدم. خصوصا خوندن زندگينامه شهيد بسيار برايم لذتبخش بود. اميدوارم خداوند توفيق ادامه مسير شهدا را نصيب ما گرداند.
يا علي
ممنون.زيارتت قبول.
اجرت با شهدا.
