سلام خواهرم...هدف از زندگي كردن رو پرسيدين..تازه يادم افتاد زندگي اجباريه ..و مرگ اجباري تر....فقط بين اين دو اجبار اختيار داري كه چطور بميري ...سعي كنيم قبل از اينكه بميراننمون بميريم تا زودتر از همه زنده بشيم...من كه بلد نيستم كدوم سمت برم ..حقيقتش رو دارم مي گم ..يه مسير كم رنگ هست كه از پدر و مادرم بهم رسيده دارم همونو مي رم ...گاهي فكر مي كنم مسيرم خوبه يا نه ...نتيجه مي گيرم همين خط كم رنگ رو برم ....اما يه چيزي هست ...هر وقت تو اين مسير بالا سرم رو نيگا مي كنم ...انگار كسي رو مي بينم كه صدا مي زنه بيا ...هواتو دارم ....شايد گاهي تشخيص راه ما براي شما از مو باريكتر مي شه اما اگه دلت باشه نمي ذاريم اين رشته پاره بشه ... نمي دونم كيه داره صدا مي زنه ...دوستا مي گن جمعه ها بيشتر اينجوري مي شن ...شما چي؟