ما چون دو دريچه روبروي هم آگاه زهر بگو مگوي هم هروز سلام پرسش وخنده هرروز قرار روزآينده عمر آينه ي بهشت اما ...آه بيش از شب و روز تير و دي کوتاه اکنون دل من شکسته و خسته است زيرا يکي از دريچه ها بسته است نه مهر فسون نه ماه جادو کرد نفرين به سفر که هرچه کرد او کرد